Jaarlijks archief 2019
2019
Op het eind van elk jaar, blik ik graag eens terug. 2019 was een verrassend jaar, met als persoonlijk hoogtepunten onze quasi afgeronde verbouwing en natuurlijk onze Westkust van de VS-reis in mei. Cruisen met de campervan in nationale parken, wat was dat prachtig.
Mijn eigen buikgeluk was dit jaar beter dan ooit, sinds mijn operaties 6 jaar geleden. En in 2019 had ik het plezier om veelvuldig stukjes buikgeluk door te geven. Bijna 150 mensen werden in mijn workshops gebeten door de fermenteermicrobe. Jullie leerden massaal dranken en groenten fermenteren, en sinds het einde van het jaar ook vegan kaas maken en cocktails-mocktails shaken.
Het doet mij echt ontzettend veel plezier om te mogen horen dat deelnemers zich beter voelen, meer energie en meer buikgeluk hebben. En ook zoveel plezier ervaren in het experimenteren en genieten van het opeten van hun fermentaties. Het doet deugd dat uit de donkerste periode uit mijn leven zoveel lichtpuntjes, zoveel moois kan ontstaan.
In 2019 ben ik ook in alle stilte begonnen met persoonlijke begeleiding en coaching. Ik wilde eerst even kijken of dat iets is dat bij me past, gezien 1-1 of iets leren aan een groep een heel ander verhaal is. Maar yes, wat word ik daar blij van! Mee op zoek gaan naar wat werkt voor iemand – want iedereen is anders – en zien dat het werkt, wow! Het is uitdagend, maar ook de voldoening is heel erg groot. Andere mensen begeleiden in hun proces naar meer energie, en (buik-)geluk, geeft zin aan het verhaal dat ik heb doorgemaakt. Niet dat ik het nog eens zou willen over doen, maar het is het dan toch allemaal waard geweest.
In 2020 hoop ik dan ook om via workshops en persoonlijke begeleiding nog meer mensen te mogen bereiken en te mogen bijdragen aan hun energie, buikgeluk en gelukkig zijn. Het leven is te kort om je slecht te voelen. En ik geloof echt dat voeding, fermentatie en je darmflora/microbioom daar het verschil in kunnen maken.
Ik wens jullie dan ook een bruisend jaar, met tonnen energie, je goed voelen en natuurlijk buikgeluk. Dan heb je alvast de kickstart om er een knallend jaar van te maken.
Heel veel liefs,
Kim
Ps: Hier vind je meer informatie over persoonlijke begeleiding. De nieuwe workshops data vind je hier.
Appel spritz
Ingrediënten:
- Ijsblokjes (een handje vol)
- 2 blaadjes basilicum
- 2 blaadjes munt
- 60 ml of ¼ van je glas appelsap
- 180 ml of ¾ van je glas kombucha
Bereiding:
Doe de basilicum en de munt samen met het appelsap in de cocktailshaker en plet het goed met cocktailstamper zodat de aroma’s goed vrijkomen. Voeg de ijsblokjes toe in de cocktailshaker en schud goed gedurende 5 minuten.
Vul je met de geshakete drank en giet daarna de kombucha erbij. Garneer met een toefje munt en een appelschijfje.
Wil je er een cocktail van maken? Voeg dan 5cl campari toe in je shaker.
Klaar in 5 minuutjes en overheerlijk! Enjoy! 🥂
Nog meer lekkers?
🥂 Wil je de allerheerlijkste kombucha leren maken? Klik hier.
🥂 Meer cocktails en mocktails leren maken? Hierzo!
6 year mark
6 jaar, dat zal het eind deze maand zijn. 26 december 2019 is het 6 jaar geleden dat ik een mysterieuze obstructie kreeg, waar nog steeds de oorzaak niet van achterhaald is. 6 jaar geleden ging mijn hele gezondheid op een paar dagen tijd de dieperik in, tot mijn leven aan een zijden draadje hing.
Het is geen cadeau, dat kan ik je wel vertellen. Om van de dieperik de tocht naar boven aan te vatten. Zeker in die eerste maanden was het zo nefast en donker dat ik me heel vaak afvroeg – vanop de bodem van mijn brokkenput – of ik ooit het zonlicht weer zou kunnen zien.
Ik deel graag een stukje tekst die mijn gevoel in die periode goed samenvat. De wanhoop, angst en pijn.
“Ik zit in de wachtkamer. Maanden heb ik uitgekeken naar een moment om de dokter opnieuw te kunnen spreken. 3 maand om precies te zijn. 3 lange maanden van verscheurende buikpijn, uitputting en algemene malhaise. Maar vandaag kan ik de dokter eindelijk zien. Dat het inmiddels al kwart over elf is en dat ik een afspraak om elf uur had, dat kan me niet deren. Want ik hoop op verlossing. Op een pil die alles beter maakt. Op een antwoord op mijn vragen en op mijn angsten. Ik zoek een schouderklopje, wat begrip, maar vooral oplossingen.
“Huybrecht.” Mijn naam, eindelijk. Ik sta recht en loop samen met mijn moeder de consultatieruimte binnen. Nog geen 15 minuten later sta ik alweer buiten. Met geen antwoorden en nog minder hoop.
Ze hebben geen idee wat er aan de hand is, dus weten ze ook niet wat te doen. “Sommige mensen nemen gewoon hun hele leven lang immodium.” Ik huiver. Want immodium is niet goed. En elke dag een heel leven lang klinkt alsof het, alsof ik, nooit meer beter word(t).
Elke dag heb ik buikloop. Wat een spitsvondig woord trouwens, buikloop, want als de buik in gang schiet mag ik letterlijk lopen. Maar dat terzijde. Al meer dan 6 maand slaat mijn buik tilt bij elke hap die ik neem. Ik kom de dagen nauwelijks door, ik overleef veel meer dan dat ik leef. En niemand weet wat ik er aan kan doen.”
Waarom ik dit deel? Omdat er hoop is. En omdat ik die hoop wil delen. Er is licht aan het einde van de tunnel is, ook al lijkt het soms niet zo.
Uit pure wanhoop, ben ik zelf op zoek gegaan naar de puzzelstukken, naar sleutels om mijn gezond te herwinnen. En die heb ik ook gevonden. In rust, natuur, beweging, voeding en fermentatie. Nee, het is geen rocket science, maar het werkt.
En sindsdien bouw ik aan een lichaam dat steeds sterker wordt. Ik zorg voor de juiste voeding, afgestemd op wat ik nodig heb. En ik fermenteer als een malle, zodat mijn microbioom floreert. Ik zoek, ik tweak, ik optimaliseer. Ik verleg grenzen. Ik vergaar kennis, ik groei. Ik bouw en bouw en bouw.
De tornado in mijn buik is al lang gaan liggen. En ik geniet van de zon op mijn snoet, terwijl ik de tocht naar boven verder zet. Ik kijk naar de eindstreep in de verte en denk: “Als ik straks boven ben, beklim ik die berg die hiernaast ligt.” Op een dag word ik beter dan ooit.
